شرط پنجم: براى کار حرام سفر نکند. (قسمت اول)

شرط پنجم: براى کار حرام سفر نکند.

– از مصادیق سفر حرام عبارتند از:

     – کسی که به قصد انجام معصیت سفر می‌کند. مانند آن‌که برای انجام دزدی، قمار و . . . سفر می‌کند.

     – کسی که سفر برای او ضرر دارد.

     – کسی که با مال حرام سفر می‌کند.

     – خانمی که بدون موافقت همسرش به سفری می‌رود که موافقت او را نیاز دارد.

     – سفر غیر واجبی که اسباب اذیت پدر و مادر باشد ولو این آزار به جهت شفقت این دو بر فرزندشان باشد.

     – سفری که به قصد ترک واجب باشدمانند کسی که بدهکار است و زمان دادن بدهیش آمده است و شرایط دادن بدهیش را هم دارد، بدون موافقت طلبکار و برای فرار از دادن بدهی، سفر کند اما اگر به دلیل دیگری سفر کند و نتواند بدهیش را به موقع بدهد، نمازش شکسته است. (سفر به قصد فرار از روزه واجب، به دلیل خاص از این مورد استثناء است.)

     – کسى که با ظالمی سفر می‌کند، اگر سفرش کمک به او باشد ولو موجب نمایش شوکت او باشد، نمازش کامل است. مگر آن‌که مجبور به سفر باشد یا به جهتی مانند رفع ظلم و . . . با او هم‌سفر شود.

ورود به فهرست